De Grote waternavel is winter overblijvende oeverplant die in de oever wortelt. De plant vormt lange stengels met brede, niervormige bladeren die op het wateroppervlak drijven. De bladeren kunnen tot 30 cm boven het wateroppervlakte uitsteken. De bladsteel bevindt zich in het midden van het blad. De soort is makkelijk te herkennen aan zijn brede en niervormige bladeren met een diameter van 4 tot 10 centimeter. Voortplanting gaat via wortelstokken en drijvende stengels. Ook stukken afgebroken stengels lopen weer uit tot nieuwe planten.
De Grote waternavel geeft veel overlast doordat:
- Licht en zuurstof niet meer kan doordringen in het water, waardoor ondergedoken waterplanten en fauna afsterven.
- Inheemse plantensoorten worden verdrongen in de oeverzone.
- Veel fosfaat vrijkomt vanuit de bodem door zuurstofloosheid als gevolg van afsterven grote massa grote waternavel.
- Verlanding van de oeverzone optreed door een combinatie van hoge biomassaontwikkeling en zuurstofloosheid (vertraagde vertering plantmateriaal).
- Er een remmende werking op de aan- en afvoer van water optreed waardoor de kans op wateroverlast toeneemt.
- De scheepvaart, vis- en zwemrecreatie wordt belemmerd.
- Er door de bestrijding financiële consequenties zijn: invasieve exotische oever- en waterplanten zijn over het algemeen moeilijk, en alleen tegen hoge kosten te bestrijden.
- Er onveilige situaties kunnen ontstaan doordat onduidelijk is waar het land/talud overgaat in het water.
